அன்பே நலமா......?

நீ அருகில் இருக்கும் போது, 

உன் அன்பு எனக்கு தெரியவில்லை.
நீ நெருங்கி வரும் பொழுது,
உன் பாசம் எனக்கு புரியவில்லை.
நீ கனவில் வரும் போது,
உன் காதலை நான் அறியவில்லை .

ம்.....ம் ... இழந்துவிட்டேன்..
அந்த சுகமான நாட்களை.
இப்போது தவிக்கின்றேன்
உன் அன்புக்காக, பாசத்துக்காக
நேசத்துக்காக, காதலுக்காக.

நீ தொலைவில் இருக்கிறாய் ஆனால்
உன் அன்பு எனக்கு தெரிகிறதே
நீ விலகிப் போகிறாயா ? ஆனால்
உன் பாசம் எனக்கு புரிகிறதே

நீ கனவில் வரவில்லையா- ஆனால்
என் மனதில் நிற்கின்றாயே.

இனியும் என்னை தண்டிக்காதே
இனியவளே....உன் நலமறிய ஆவல்..
உன் வரவுக்காக காத்திருக்கின்றேன்.
என் மடல் விழி மூடாது......

என்னை கொன்று விட்டு போ

மனதினில் என் மனதினில் உந்தன் முகம் வந்து 
ஏனோ ஏனோ என்னை கொல்கிறது.. 

காதலும் நீயேன வாழ்வும் நீயென 
வாழ்க்கையை தொலைத்தேன்...

உறவுகள் இருந்தும் என் உயிர் நீயேன 
உயில் எழுதி தரவா உயிர் ஓவியமே

உறங்கா உன் நினைவுகள் உறக்கத்திலும் உளரலாய் 
காற்றினில் கலக்குதடி காதல் வலி தந்தவளே.. 

என் கண்ணை பாரடி 
என் இதயத்தின் வலிகள் இரு விழிகளிலும் தெரியுமடி

இதயத்தில் பூவாய் மலர்ந்தவளே.. 
ஏனடி என் இதயத்தை புயலடித்த தேசமாய் மாற்றினாய்.. 

காதலில் என்னோடு சேர்ந்து வாழ்ந்தவளே.. 
கண்ணீரையும் கனவுகளையும்

காதல் பரிசாக தந்து விட்டு போனாயடி 
காதல் வலி தந்தவளே.. 

காதல் என்னைவிட்டு பிரியவில்லை நீமட்டும் ஏனடி 
என் காதலை விட்டு பிரிந்தாய்..

என் காதலும் எங்கே என் கவிதையும் எங்கே 
சொல்லிவிட்டு போ இல்லை என்னை கொன்று விட்டு போ

மறந்தது ஏனோ ?

பத்து மாதங்கள் சுமந்து 
உன்னை ஓர் நாள் 
பெற்ற தாய் 

நடை பழகும் வரை 
தூக்கி வைத்திருந்து 
பின் உன்னை இறக்கி விட்ட 
உன் தந்தை 

கல்வி முடிந்ததும் 
உன்னை அனுப்பிவிட்ட 
கல்லூரி 

வேலை நேரம் 
முடிந்த பின் 
உன்னை தேடாத 
உன் அலுவலக நிர்வாகம் 

சந்திக்காத நேரம் தவிர 
உன்னை பற்றி சிந்திக்காத 
உன் உறவுகளும் நட்பு வட்டமும் 

என தம் கடமை நீங்க 
சதா உன்னை பற்றி 
நினைக்காதவர்களையும் 
மறக்காதவளே ...... 

எப்பொழுதும் உன்னை மட்டுமே 
நினைத்து வாழ்ந்து கொண்டிருந்த 
என்னை மட்டும் நீ 
மறந்தது ஏனோ ......???? 

என்ன செய்வேன்

புதைத்துப் பார்த்தேன்
முளைக்கிறது. 

எரித்துப் பார்த்தேன்
உயிர்க்கிறது.

கரைத்துப் பார்த்தேன்
மிதக்கிறது.

சுமந்துப் பார்த்தேன்
கனக்கிறது.

பாவி

என்ன செய்வேன்
உன் ஞாபகங்களை ??