முதல் காதல் கடிதம்....

அன்புள்ள .....''.....................''....வுக்கு 

நான் உன்னை முதல் முதல் பார்த்ததுமே

எனக்குள் காதல் மாற்றங்கள் ஏற்ப்படுவதை உணர்ந்தேன்

''ஆம் '' உனக்குள் நான் காதல் வயப்படுகிறேன்

உன்னை பார்த்த முதல் சந்திப்பிலையே

எனக்குள் காதல் வளர ஆரம்பித்து விட்டது.... 

உன் முதல் புன்னகை என்னை சுட்டபோது

என் இதயத்தில் காதல் தீ கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது

என் இதயத்தை எரித்த உன் புன்னகை இப்போது

உன் நினைவுகளை புகைத்துக்கொண்டே இருக்கிறது என்னுள்.... 

உன்னை முதல் முதல் பார்க்கும் போது

உங்கள் வீட்டின் கதவோர கட்டன் துணிகளுக்கிடையே

மறைந்து கொண்டு அழகாய் உன் புருவங்களை உயர்த்தி

உன் விழிகளால் நீ பார்த்தபோது உன்னை கண்டு

நான் வெட்க்கப்பட்டு தலை குனிந்தேன்

உனது விழிகளின் பார்வையால் அப்போதே

எனக்குள் காதலை விதைத்து விட்டாய்.... 

உன் அப்பா அம்மா விடம் நான்

கைகுலுக்கி விடை பெற்ற போது

நீ வாசலுக்கருகே நின்று காதல் பார்வைகளால்

என் இதயத்தை வதம் செய்தாயே

அன்று முதல் இன்றுவரை என் இதயம்

உனக்குள் வீழ்ந்து கிடக்கிறது.... 

ஆதலால் உன்னை நான் காதலிக்கிறேன்

நீ ஒருமுறை தான் என் கண்ணில் விழுந்தாய்

ஆனால் என் கண்ணை விட்டு என்றும் பிரியாமல்

பச்சை குத்தப்பட்டு விட்டது உன்முகம்.... 

என் இதயத்தை திருடிய உன்னை

நான் காதலிக்கிறேன் என் காதலை ஏற்றுக்கொள்

உன்னிடம் என்னையும் என்காதலையும் கொடுத்துவிட்டேன்.... 

உன்னிடம் சொல்லிவிட்டேன் என்ற தவிப்பை விட

நீ யாரிடமும் சொல்லிவிட கூடாது என்ற தவிப்பே

என்னை கவலையடைய செய்கிறது.... 

உனக்கு புரிந்திருக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடன்

உன் பதிலுக்காக எதிர் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறோம்

நானும் என் காதலும்.... 

இப்படிக்கு

அன்புடன் 

உன் பதிலை எதிர் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் ........!!!! 

என் உலகமே நீதான்

உன்னிடம் மட்டுமே 

தோற்றுக்கொண்டு இருக்கிறேன் 
உன்மீது கொண்ட அன்பினாலே ... 
உன்னாலே எனக்கு வரும் 
வேதனையும் சுகம் தான் ... 

என்னிடம் உன்னை வர்ணிக்க 
எத்தனை வார்த்தைகள் இருக்கிறதோ
அத்தனையையும் கவியாகி 
காற்றிலே அனுப்புவேன் 
உன் பாதங்களுக்கு ......... 

சொந்தங்கள் பல என்னருகில் இருந்த 
போதும் ...என்னை பிரிந்த போதிலும் 
பெருமையாய் என் உள்ளம் உறவாடும் 
சொந்தம் என்றும் நீயே 
என் தாயானவளே ...... 

என் உலகமே நீதான் என்பது 
அறிந்தும் இறைவன் உந்தன் 
அண்மையை எனக்கு தரவே 
இல்லையடி ......ஆனால் இறைவனுக்கு 
ஒன்று சொல்கிறேன். என் உள்ளம் 
எப்போதும் என்னவள் அருகில் தான் . 

என்றும் அழியாது

இந்த காதல் பிரியும் போதுதான் 

சொல்லவும் முடியாத 
ஏக்கங்கள் தொடர ஆரம்பிக்கிறது, 
இதயத்தினுள் ஒரு வலி 
யாரோ உள்ளிருந்து ஊசியால் 
குத்துவது போல..... 
உறக்கங்கள் என்னை விட்டு 
வெகுதூரம் விரண்டோடுகிறது.....
சில நினைவுகள் மட்டும் 
நெஞ்சினில் அழுத்தமாய், 
ஆனாலும் உள்ளார்ந்து 
கருக்கொண்ட காதல் நினைவுகள் 
என்றும் அழியாது.

தோழி

உன் தோள் சாய்ந்து கொண்டேன் 

நீ என் தாய் இல்லை 
அறிவுரை பல சொன்னாய் 
அனால் நீ என் தந்தை இல்லை 
பாசத்தால் அரவணைத்தாய் 
என் உடன் பிறந்தவன் நீ இல்லை 
உயிரை கூட நான் கேட்டால் தருவேன் என்கிறாய் 
என் காதலி நீ இல்லை 
நன்மை மட்டுமே எனக்கு நடக்க செய்யும் 
நீ கடவுளும் இல்லை 
இத்தனை உறவுகளும் பொய் ஆனாலும் 
எனகென இருக்கும் ஒரே உறவு 
என் தோழி நீயடி 
இந்த பந்தம் தொடர தவம் செய்வேனே 

நட்பு

அம்மா வயிற்றில் சுமந்தாள் 

அப்பா தோளில் சுமந்தார் 
காதலி இதயத்தில் சுமந்தாள் 
நண்பா.......
நான் உன்னை சுமக்கவில்லை 
ஏனென்றால் நட்பு ஒரு சுமையல்ல 

நிழல் கூட மாலை நேரத்தில் பிரியும் 
என் நினைவுகள் உன்னை விட்டு என்றும் பிரியாது 

மரணமே வந்தாலும்

உன்னை மறக்காத இதயம் வேண்டும் 
மீண்டும் ஜனனம் என்றால்

அதில் நீயே வேண்டும் 
உறவாக அல்ல என் உயிர் நட்பாக 

புரியாத நட்புக்கு அருகில் இருந்தாலும் பயனில்லை 
புரிந்த நட்புக்கு பிரிவு ஒரு தூரமில்லை 

நம் வெற்றியின் போது கை தட்டும்

பல விரல்களை விட 
தோல்வியின் போது கை கொடுக்கும்

நண்பனின் ஒரு விரலே சிறந்தது