புரியப்படாத புதிர்

எனை விட்டு பிரிவாய் என எண்ணி இருந்தால் உன் நினைவுகள் என்னுள் வேர் விட்டு இருக்காது காதல் துளிர்த்தும் இருக்காது உன் பதுங்கலும் பயமுமே என்னுள் உன்னை புதைக்க செய்கிறது காதல் தவிர நான் யாசித்தது அதிகம்..... என் மன சிறையில் நீ அகப்படும் வரை. என் மௌனங்கள் கூட வெட்கி தலைகுனியும் உன் பால் நான் காதல் கொண்ட பின்பு. நீ பாராமல் பார்க்கும் பார்வையும் பேசாத மௌன மொழியும் என்றுமே என்னுள் புரியப்படாத புதிர் தான் உன் விழிகள் அசையும் போதெல்லாம் நான் விழித்து விடுகிறேன் எங்கோ உன் பார்வைகள் எனை தேடுவதாய் உணர்ந்து. உதிர்ந்த பின் இதழ் விரித்தால் என்ன விரிக்காவிட்டல் என்ன ?????