காதல் துரோகம்

விழியில் விழுந்தாய் இதயம் நுழைந்தாய்
ஆனால்…..
உயிரில் கலக்கும் முன் நழுவிச் சென்றாய்…
உனக்கு நான் எனக்கு நீ என்ற வார்த்தைகளை
வாய்மொழியோடு மட்டும் விட்டுச் சென்றாய்…

கண்களில் காந்தத்தை வைத்து
பெண்களை படைத்த இறைவனே!
ஆண்களை மட்டும் ஏன்
தூண்டில் மீன்களாய் படைத்து விட்டாய்!

தேனொழுகும் வார்த்தைகளில்
தேக்கு மர இதயமும்
மெழுகைப் போல் இளகிவிடும்…
கரும்பாய் இனித்திடும் காதல் மொழிகளில்
இரும்பு இதயமும் துரும்பாய் போய்விடும்…

காதலைப் படைத்த இறைவன்
ஓர் கருவியையும் படைத்திருந்தால்
கண்டுபிடித்து விடலாம்
கலப்படமில்லா காதலை…

நினைவை கனவாக்கி நிஜத்தை நிழலாக்கி
சுகத்தை எடுத்துக் கொண்டு
சோகத்தை விட்டுச் சென்றவளே…

நீ செய்த துரோகம் உன் காதலனுக்கல்ல,
புனிதமான காதலுக்கு!